Πέμπτη 14 Σεπτεμβρίου 2017

Πῶς νὰ ἀγαπῶ;; Μέ ρωτᾶς;;
Κάθομαι καὶ σὲ κοιτῶ...Ἡ ἀγάπη εἶναι τό πιό ὑπέροχο ἀλλά καί τὸ πιό δύσκολο πράγμα...
Ἀγάπα σὰν τόν ἀέρα...Νά εἶσαι δίπλα ἀλλά καί νὰ φεύγεις γιὰ νὰ μήν πνίγεις τόν ἄλλον ὅταν θέλει νὰ εἶναι μόνος του...
Ἀγάπα σὰν τόν ἥλιο...Ζέσταινε τήν καρδιά τοῦ ἄλλου, ἁπάλυνέ του τή θλίψη κι ὅταν πιὰ ἔχει καρδιά γεμάτη ἀπό ἀγάπη, φύγε διακριτικά...Μήν τοῦ θυμίζεις πόσο τὸν εὐεργέτησες...
Ἀγάπα σὰν τὰ ζῶα...Ποὺ ἀγαποῦν ἀλλά ἄν τὰ κλωτσήσεις φεύγουν μακριά χωρίς νὰ σοῦ κρατοῦν μίσος...
Μήν ἀγαπήσεις ποτέ ὅμως σὰν κοινός θνητός, σάν ἄνθρωπος...Μήν ἀγαπήσεις ἀνθρώπινα...Γιατί σίγουρα θὰ πονέσεις, θὰ κλάψεις, θὰ ἀποτύχεις....
Μέ κοίταξες στὰ μάτια, χαμογέλασες καί προχώρησες...Πόσο δύσκολο, μά πόσο ὡραῖο..

2 σχόλια:

  1. πόσο ορθος και ταυτόχρονα στοχαστικός ο λόγος σας αδελφή μου αγαπημένη , η πραγματική αγάπη , η εν Χριστώ αγάπη, απελευθερώνει μόνο , ηρεμεί , γαληνεύει , καθοδηγεί μυστικά , νοηματοδοτεί τον λόγο της ύπαρξής μας , και αν μπορώ να πω , μπολιάζει με το άρωμά της κάθε άλλη μορφή αγάπης ! Την προσευχή σας αδελφή μου εν Κυρίω !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ἔτσι εἶναι.. Μόνο μέ τήν ἀληθινή ἀγάπη ἐν ΧΡΙΣΤΩ καί τή βαθειά προσευχή μποροῦμε νά ἀναγεννηθοῦμε καί νά σηκώσουμε τόν ἄλλον ἀγαπώντας τόν Θεό μέσα ἀπό αὐτόν κι ὄχι τόν ἑαυτό μας...

      Διαγραφή

Μέσα σέ κήπους ὁλόγιομους περπάτησα... Κάθισα ἀποκαμωμένος διαβάτης... Εἶδα μορφές ταλαίπωρες ἀπό τόν ἴδιο τους τόν ἑαυτό ... Μιά μιζέρι...