"Ἄδραξε τή μέρα...
Κέρδισε τό τώρα τοῦ Θεοῦ καί μή ζεῖς μέ τή θλίψη μέσα στήν καρδιά σου...Πιστεύω βαθιά μέσα μου ὅτι ὅλοι οἱ ἄνθρωποι εἶναι καλοί...Εἶναι πλάσματα τοῦ Θεοῦ...Μιά κακοτοπιά ὅμως τούς ἔκανε αὐτό ποὺ βλέπουμε...Πλάσματα τοῦ φόβου, τῆς ἁμαρτίας, τῆς ἐνοχῆς...Τῆς σύγχυσης...Τῶν νεύρων...Καί τόσων ἄλλων ἐμπαθῶν καταστάσεων...Ἴσως καί κάποιο χέρι ἀδελφικό νά μήν ἁπλώθηκε ποτέ μπροστά τους...
Ξέρω εἶναι δύσκολο νὰ ἀγαπήσεις αὐτόν ποὺ σὲ πονᾶ. Αὐτόν ποὺ γιά σένα πιστεύει τά χειρότερα...Αὐτόν ποὺ μέ τόσες ὕβρεις σὲ ἔχει φορτώσει δίκαια-ἄδικα...Τό θέμα εἶναι νά μείνεις μπροστά στό πρόσωπο Τοῦ Θεοῦ, στό τώρα τοῦ Θεοῦ καί νά ἀναφωνήσεις: Κύριε, σῶσον με!
Ἱλάσθητι Κύριε!
Ἰδού ἡ δούλη Σου!
Τότε θὰ ἀνοίξουν οἱ οὐρανοί. Τότε θά γεμίσει γαλήνη ἡ ψυχή ὅλων..Ἡ ζωή μας εἶναι τόσο λίγη. Τόσο μικρή. Τό ταξίδι μας κάποτε θά τελειώσει...Εἶναι τόσο ὀδυνηρό νὰ ζοῦμε μέ ἔχθρες, μέ διχόνοιες. Μέ πικρίες βαθιά ριζωμένες στήν ψυχή..Πιστεύω ὅτι τίποτε δέν εἶναι τυχαῖο ἀπό ὅσα παθαίνουμε...Γιά κάποιοι λόγο τά ἐπιτρέπει ὁ Θεός...Σίγουρα γιά νά γίνουμε καλύτεροι...
Ἄς ΤΟΝ ΔΟΞΑΣΟΥΜΕ..." (ἀπόσπασμα καί ἐξώφυλλο ἀπό τό προσεχές βιβλίο τσέπης "Τό τώρα τοῦ Θεοῦ", ἐκδ. ΚΥΠΡΗΣ)